Wpływ technologii na techniki architektoniczne

Technologia stała się jednym z podstawowych aspektów życia we współczesnym świecie, ponieważ wpłynęła na wiele społecznych, ekonomicznych i politycznych przedsięwzięć. W związku z tym stała się istotnym elementem zawodu architekta. W przeszłości architektura była ograniczona do fizycznej konceptualizacji i aktualizacji pomysłów w celu skonstruowania budynków. Wraz z wprowadzeniem technologii zarówno w technikach jak i narzędziach, architektura nie jest nowoczesną architekturą osiągnęła inny status. W tej cyfrowej erze architekci są w stanie rozwijać, reprezentować i konstruować budynki poprzez platformy cyfrowe. Przekształciło to zawód tak, że architekci mogą wizualizować struktury w wielowymiarowych perspektywach i konstruować je w bardzo krótkim czasie. Zasadniczo, zastosowanie technologii w architekturze można omówić z perspektywy narzędzi używanych podczas pracy, technik przewidzianych przez specjalistów oraz transformacji technologii na przestrzeni lat. W związku z tym, w niniejszym artykule skupimy się na tym, jak technologia wpływa na architekturę zgodnie z istniejącymi metodologiami, instrumentami, które wykorzystują do realizacji swojej pracy, oraz jak cały zawód został przekształcony na arenie technologicznej. Zostanie to omówione w oparciu o założenie, że wszystkie te czynniki muszą być brane pod uwagę i używane razem, aby osiągnąć sukces w karierze architektonicznej.

Technologia, a zrównoważona architektura

Technologia jest głównym czynnikiem promującym techniki zrównoważonej architektury. W istocie, zrównoważona architektura zajmuje się projektowaniem budynków i struktur, które nie stanowią zagrożenia dla przyszłych pokoleń i nie zmniejszają ich możliwości (Drake 213). Na przykład umożliwiła ona architektom wymyślenie opłacalnych i biegłych systemów wentylacyjnych dla klimatyzacji. W związku z tym należy przypomnieć, że zanieczyszczenia wewnątrz budynków były głównym źródłem chorób i zgonów. Jednak zastosowanie technologii umożliwia architektom projektowanie budynków w taki sposób, że ciepło jest wypłukiwane z konstrukcji i kierowane do wody lub systemu odpadów. Z kolei nowoczesna technologia pozwala im odzyskać tę energię z wody lub odpadów i przekazać ją do świeżego powietrza w budynku. Ponadto poprawa technologii umożliwiła zaprojektowanie zrównoważonych systemów elektrycznych, które zużywają mało energii w gospodarstwach domowych. W związku z tym opracował silniki, które zasilają systemy HVAC, aby zwiększyć ich wydajność i rozwijać zrównoważony rozwój energii elektrycznej.

Pasywny projekt przechwytuje energię słoneczną skutecznie tak, że systemy mogą pracować bez dużej ilości słońca od słońca. W istocie, projekt umożliwia wykorzystanie technologii do włączenia materiałów budowlanych, które mają wysoką masę termiczną. Materiały te są w stanie pozyskać maksymalną ilość energii słonecznej do wykorzystania w konstrukcjach. Ponadto, wprowadzenie technologii, zwłaszcza wykorzystanie cyfrowych narzędzi projektowych, jest jednym z czynników umożliwiających budowę budynków niskoenergetycznych. W tym zakresie urządzenia technologiczne zostały wykorzystane do projektowania budynków o wyjątkowo niskim stosunku powierzchni do objętości.

Technologia jako czynnik sprzyjający sztucznej architekturze

Sztuczna architektura to najnowocześniejsza technologia, jaką wynaleziono w zakresie projektowania konstrukcji. Można ją określić jako odważny i przemyślany krok, który nadał profesji architektonicznej nowe spojrzenie i wgląd. Wykorzystuje ona metodologie algorytmiczne do tworzenia naturalistycznych form projektów. Technika ta dostarczyła sposobu na wykorzystanie algorytmów do rozwiązania krytycznych problemów architektonicznych, z którymi borykano się przez lata. Co ważne, jest to technika, która wykorzystała komputer jako stronę współpracującą, a nie tylko narzędzie pracy. Połączyła ona różne dyscypliny, w tym architekturę, sztuczną inteligencję i informatykę, aby wymyślić metodologię, która może zapewnić znaczące rozwiązania problemów (Dunn 345). Dyscypliny te przenikają się, tworząc popularną i nowoczesną metodę znaną jako projektowanie algorytmiczne. W tradycyjnych technikach architektury, technologia była używana do rozwijania morfologii przy użyciu skomplikowanych algorytmów. Wykorzystuje ona programy CAD do konceptualizacji projektów przewidzianych przez architekta w różnych perspektywach i wymiarach. W istocie, oprogramowanie to umożliwia automatyczne generowanie powtarzalnych zadań, które są powszechnie wykonywane ręcznie. Powtarzające się zadania sprawiają, że praca jest żmudna, ponieważ architekci muszą powielać pracę podczas wykonywania kolejnych zadań. Wykonuje on skomplikowane obliczenia, aby zmienić i przetworzyć rzeczywiste projekty, które istnieją w umyśle architekta.

Z kolei sztuczna architektura jest skonfigurowana w taki sposób, aby komputer mógł tworzyć zupełnie inne projekty niż te, które są w głowie architekta. Proces ten polega na symulacji złożonych i naturalistycznych projektów lub zastosowaniu metod generatywnych w celu stworzenia zupełnie innych koncepcji. Podczas gdy technika ta wykorzystuje CAD, technologia pozwoliła na włączenie do tego oprogramowania języków skryptowych, tak aby umożliwić systemowi wykonywanie ulepszonych zadań. Zgodnie z oczekiwaniami, większość tych złożonych, ale pomocnych modeli nie mogła być wykorzystana, gdy architekci działali ręcznie. Jednak dzięki zastosowaniu komputerów, obliczanie tych modeli i tworzenie pomocnych projektów konstrukcji stało się łatwe. Zasadniczo, krytyczne zastosowanie technologii w tej technice pojawia się, gdy architekci i specjaliści komputerowi byli w stanie włączyć bezpośrednie programowanie do kodowania projektów i pozwolić oprogramowaniu na stworzenie zintegrowanej struktury.

W rzeczywistości było to dość szczęśliwe, że technologia opracowała algorytmy, które mogą być wydrukowane w 3D i umożliwiają interpretatorom przeglądanie wszystkich aspektów i intencji projektanta. Oznacza to, że komputer wykonuje lepsze zadanie niż tradycyjne, działając jak projektant, a nie przedłużenie projektanta. To był główny powód, dla którego współczesna architektura z powodzeniem stworzyła wzorcowe projekty, które nie polegają tylko na kreatywności architekta, ale na cechach morfologii obliczeniowych. Dla egzemplifikacji, komputer wykorzystujący tę technikę technologiczną jest w stanie wykonać predefiniowany projekt m.in. hotelu, audytorium i biblioteki. W tym przypadku biblioteka może przyjąć projekt fraktalny, natomiast audytorium może przyjąć układ pasożytniczy zaczerpnięty z obliczeń boolowskich. W ogólnym zarysie, wprowadzenie tej nowoczesnej techniki technologicznej ułatwiło architektom łatwe i efektywne projektowanie. Zasadniczo, metoda ta może być określona jako multidyscyplinarna koncepcja, która czerpie z różnorodnej wiedzy, takiej jak inżynieria komputerowa, koncepcje matematyczne i architektura. Dlatego jest to całkowicie rewolucyjny i transformacyjny krok, który widział, że zawód dokonał krytycznych postępów. Chociaż istnieją różne techniki, które zostały wymyślone i ulepszone przez technologię, są to najbardziej trafne metody projektowania, które zostały spowodowane przez ten postęp.

Architektura technologiczna skupiająca się na narzędziach

Oprócz skupiania się na doskonaleniu technik, architektura technologiczna zajmuje się również doskonaleniem narzędzi używanych do projektowania i konstruowania budynków. W związku z tym, technolodzy niestrudzenie pracują nad rozwojem narzędzi, które są łatwe w użyciu, wydajne i bardziej dokładne niż poprzednie. Przed erą technologii cyfrowych architekci używali do projektowania tradycyjnych narzędzi, takich jak ołówki i papier. W tym okresie wszystkie projekty architektoniczne były wykonywane ręcznie za pomocą tych narzędzi. W istocie, podziałki, kompasy i suwaki były kluczowe w procesie projektowania struktur. Ołówek i markery były również głęboko wykorzystywane podczas tworzenia projektów. Narzędzia te zależały od manualnej biegłości architektów, a ich zdolność do unikania błędów była głównym wyznacznikiem udanego projektu.

Wraz z architekturą technologiczną, narzędzia te zostały częściowo wycofane. W większości przypadków specjaliści używali ich do wykonania wstępnych projektów, a następnie kontynuowali operacje cyfrowe. Oznacza to zatem, że użycie tych narzędzi nie zostało wyeliminowane w architekturze. Z wysiłkiem architektury technologii, profesjonaliści są w stanie uzyskać dostęp i korzystać z programów komputerowych, aby wykonać te same zadania w lepszy sposób. Jednym z tych programów jest Computer-Aided Design (CAD), który zastąpił deskę kreślarską, która była używana jako platforma do rysowania. Oprogramowanie to ma dodatkową zaletę, ponieważ może pomóc w analizie tolerancji i trwałości konstrukcji przy użyciu prototypów, które rozbijają skomplikowane szczegóły architektoniczne. Architektura technologii odkryła jednak, że CAD był uproszczonym programem stosowanym w projektowaniu konstrukcji, ponieważ zajmował się wyłącznie szkicowaniem konstrukcji. Dzięki zastosowaniu architektury technologii odkryto modelowanie, które zastąpiło program CAD. Wykraczało to poza zwykłe projektowanie i obejmowało symulacje, które umożliwiały dokładne modelowanie i obejmowały mechaniczną organizację konstrukcji.

Na przykład, pozwala to architektom na użycie kilku elementów, takich jak cyfrowe przepisy dotyczące drewna, które składają i integrują zaprojektowane modele. Oprócz narzędzi projektowych, technologia udoskonaliła narzędzia biura architektonicznego, takie jak systemy informacyjne. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, w których informacje były przechowywane w całości na dokumentach, nowoczesny system informacyjny przechowuje dane w formie cyfrowej. Systemy te przechowują, przetwarzają i chronią informacje w sposób bardziej efektywny niż tradycyjny. W związku z tym widać, że architektura technologiczna skupia się na technologicznych aspektach stosowanych technik, jak również narzędzi.

Architektura koncentruje się na projektach

Podczas gdy technologia architektoniczna koncentruje się na aspektach technik i narzędzi, architektura dotyczy projektów używanych przez zainteresowanych specjalistów. W związku z tym architektura zajmuje się opracowywaniem nowych podejść do projektowania budynków. Realizuje to zadanie poprzez uwzględnienie różnych doświadczeń i dotychczasowej wiedzy w celu stworzenia nowych projektów. Prowadzi personel, jak zidentyfikować plusy i minusy danego projektu, aby uczynić go lepszym w odniesieniu do czasu i celu. Pomaga określić, co architekt powinien zachować lub odrzucić, aby osiągnąć projekt, który służy pożądanemu celowi. Wiąże się to również z minimalizacją problemów, które mogą być spowodowane przez projekt w odniesieniu do jego lokalizacji i celu. Ponadto architektura skupia się na tym, jak problemy projektowe są rozwiązywane poprzez korygowanie poprzednich błędów. W istocie problemy nie są wywoływane przez narzędzia użyte w procesie projektowania, ale są spowodowane przez niewłaściwość użytego projektu. W rezultacie architektura koncentruje się na samym projekcie, a kwestie wykorzystania narzędzi pozostawia architekturze technologii. Najwyraźniej techniki, które są opracowywane przez architekturę technologii, są używane do zaspokojenia projektu, ale nie wpływają na projekt. Ponadto, wpływają one raczej na efektywność i szybkość projektowania niż na konkretny projekt.

Wpływ na szersze społeczeństwo

Zastosowanie technologii architektonicznej doprowadziło do głębokiego wpływu na dobrobyt społeczeństwa. W pierwszej części widać było, że technologia umożliwia budowę zrównoważonych budynków, które zmniejszają ilość odpadów i maksymalizują wykorzystanie dostępnej energii. Na przykład pasywny projekt tworzy struktury i budynki, które absorbują energię bez użycia drogich ogniw fotowoltaicznych. Oznacza to, że mieszkańcy maksymalizują energię, która jest dostępna. Ponadto zanieczyszczenie wewnątrz budynków zostało drastycznie zmniejszone dzięki oczyszczaniu powietrza i redukcji ciepła w gospodarstwach domowych. Ciepło to jest kierowane do systemów odpadowych i wodnych, gdzie jest wykorzystywane do ogrzewania powietrza dostępnego w domach. Ponadto zastosowanie zaawansowanej technologii przyczyniło się do zmniejszenia nakładu pracy ponoszonego przez architekta. Zmniejszony nakład pracy pozwolił, aby proces projektowania stał się szybki, a tym samym budowa budynku w społeczeństwie staje się łatwa.

Technologiczne podsumowanie zawodu architekta

Jest oczywiste, że zawód architekta przeszedł różne transformacje w odniesieniu do narzędzi i technik stosowanych w procesie projektowania. W istocie, nastąpiło odkrycie biegłych technik, w tym sztucznej architektury i rozwoju zrównoważonych projektów. Stwierdzono również, że narzędzia wykorzystywane w procesie projektowania również uległy głębokiej transformacji i udoskonaleniu. W tym przypadku tradycyjni architekci używali narzędzi ręcznych, takich jak ołówki i linijki, które zależały od biegłości, dokładności i kreatywności architekta. Jednak architektura technologiczna opracowała nowe narzędzia, takie jak oprogramowanie CAD i BIM. Z drugiej strony wykazano, że architektura skupia się na opracowywaniu projektów, ale nie na narzędziach czy technikach wykorzystywanych do wykonania projektów. Dodatkowo architektura romańska i gotycka nie wykorzystywała wysokopoziomowych technologii używanych przez współczesnych specjalistów do projektowania struktur. Wreszcie, architektura XXI wieku skupia się na zrównoważonym rozwoju, podczas gdy dwie tradycyjne sztuki zostały zbudowane bez uwzględnienia zielonej ideologii. W związku z tym nie można zaprzeczyć, że architektura XXI wieku jest lepsza od tej drugiej.